Wersety biblijne o Nostalgia

Syna Etanowgo, syna Symmowego,

A on rzekł: Idź; i puścił ją na dwa miesiące. Poszła tedy ona i towarzyszki jej, a opłakiwała panieństwo swoje na górach.

Lecz znowu synowie Izraelscy czynili złe przed oczyma Pańskiemi, a służąc Baalowi, i Astaratowi, i bogom Syryjskim, i bogom Sydońskim, i bogom Moabskim, i bogom synów Ammon, i nawet bogom Filistyńskim, a opuściwszy Pana, nie służyli mu.

A gdy wyszły dwa miesiące, wróciła się od ojca swego, i wypełnił nad nią ślub swój, który był uczynił; a tak ona nie poznała męża. I weszło to w zwyczaj w Izraelu,

I oddał Bóg ono złe Abimelechowi, które uczynił nad ojcem swoim, zabiwszy siedmdziesiąt braci swych.

A po nim sądził Izraela Elon Zabulończyk, i sądził Izraela przez dziesięć lat.

I udali się tam, aby wszedłszy przenocowali w Gabaa; a gdy wszedł, usiadł na ulicy w mieście, przeto że nie był, kto by je przyjął w dom i przenocował.

Wyszedł tedy on mąż z miasta Betlehem Juda, aby mieszkał, gdzieby mu się trafiło; i przyszedł na górę Efraim aż do domu Michasowego, idąc drogą swoją.

A po nim sądził Izraela Abdon, syn Hellelów, Faratończyk.

A tak postawili sobie synowie Dan obraz ryty; a Jonatan, syn Gersona Manasesowego, on i synowie jego, byli kapłanami w pokoleniu Dan aż do czasu pojmania obywateli onej ziemi.

Synów Charyfowych sto i dwanaście;

A ruszywszy się stamtąd na górę Efraim przyszli aż do domu Michasowego;

A Salmon spłodził Booza, a Booz spłodził Obeda;

Ale ona mówiła do nich: Nie nazywajcie mię Noemi, ale mię zowcie Mara; albowiem mię gorzkościę wielką Wszechmogący napełnił.

W one dni nie było króla w Izraelu; każdy, co mu się dobrego zdało to czynił.

Potem umarł Elimelech, mąż Noemi, a ona pozostała z dwoma synami swoimi.

A gdy przyjdą ojcowie ich, albo bracia ich skarżyć się przed nami, tedy im rzeczemy: Zmiłujcie się nad nimi dla nas; bośmy nie wzięli dla każdego z nich żony na wojnie, a wyście im ich też nie dali; przetoż nie jesteście winni.

I mówiły do niej: Raczej się z tobą wrócimy do ludu twojego.

A Obed spłodził Isajego, a Isaj spłodził Dawida.

I zdało mi się to odnieść do uszu twoich, mówiąc: Otrzymaj tę rolę przed tymi, którzy tu siedzą, i przed starszymi ludu mego; a chceszli ją odkupić, odkup; a jeźliż nie odkupisz, powiedz mi; bo wiem, że nad cię niemasz bliższego do wykupienia, a jam po tobie. Tedy on rzekł: Ja odkupię.

A Aminadab spłodził Nahasona, a Nahason spłodził Salmona;

Synów z Gabaonu dziewięćdziesiąt i pięć.

A Achytob spłodził Sadoka, a Sadok spłodził Salluma.

A imię żony Saulowej Achinoam, która była córką Achimaasową; a imię Hetmana wojska jego Abner, syn Nera, stryja Saulowego.

Syna Elkanowego, syna Jerohamowego, syna Elijelowego, syna Tohu,

I była wojna wielka z Filistynami po wszystkie dni Saulowe. Przetoż, gdziekolwiek widział Saul jakiego silnego i dzielnego męża, przyjmował go do siebie.

Tachat syn jego, Uryjel syn jego, Ozyjasz syn jego, i Saul syn jego.

Synowie Kaatowi: Aminadab syn jego, Kore syn jego, Aser syn jego.

Ale Jozedek poszedł w niewolę, gdy Pan przeniósł Judę i Jeruzalem przez Nabuchodonozora.

A czwarty Adonijasz, syn Hagity, a piąty Sefatyjasz, syn Abitali;

I co byli w Aroer, i co byli w Sefamot, i co byli w Estamo;

Bardzo mi cię żal, bracie mój Jonatanie, byłeś mi bardzo wdzięcznym; większa u mnie była miłość twoja, niż miłość niewieścia.

(Rozkazawszy jednak, aby uczono synów Judzkich z łuku strzelać, jako napisano w księgach Jasar.)

I co byli w Racha, i co byli w miastach Jerameel, i co byli w miastach Ceni,

A usłyszawszy Filistynowie, że pomazano Dawida za króla nad Izraelem, ruszyli się wszyscy Filistynowie, żeby szukali Dawida; co gdy usłyszał Dawid, ustąpił na zamek.

I co byli w Horma, i co byli w Chorasan, i co byli w Atach,

I co byli w Hebronie, i co byli na wszystkich miejscach, kędy przemieszkiwał Dawid, sam i mężowie jego.

I Elisama, i Elijada, i Elifelet.

Jakoż polegli mocarze, a poginęła broń wojenna!

Zachur, Serebijasz, Sebanijasz,